دسته بندی : عاشقانه و اجتماعی

ماشه را چکاند
از خاکریز غفلت ما
دشمن!
وقتی دستمال سفید تسلیم
از بال پرنده
خون جنگ را
پاک می کرد

و قمقمه ی خالی
امید را
بر گلوی اسارت
می خشکاند

جای کدام حماسه
در باور دست های ما
خالی بود
که جنگ را
مغلوبه اعلام کردیم