بهار می شوم ببارانمت
شعر عاشقانه
زمین خالی می شود
زیر پای ابری
که شادی مرا
رجحان می دهد
بر دغدغه ی
سیرابواری غنچه ای
که چشم به راه آسمان دارد
باید با هم باریدن را
به وجد آوریم
و پیشی بگیریم
از بارانی که
مژده ی رقصیدن مان را
در چشم باغ
شکوفه می زند
ببارانم
بهار شوی !
بهار می شوم
ببارانمت !
حریف نمی شود خزان
برگ درختی را
که ریشه در
اشک شوق ما دارد
ببارن مرا
می
با
را
نمت...
شما می توانید این شعر را به صورت سند PDF دریافت نمایید.
